به زبانی دیگر می اندیشم

 التماست کردم نگذاری بروم

تو خندیدی  و من گریستم

 انقدر که در اشک چشمانم غرق شدم !

تو رفتنم را باور نمی کردی

 و حالا من  شاعری در سرزمینی دور هستم که کسی زبان واژگانم را نمی فهمد

در فکر آنم که به زبان تازه ای بیندیشم 

اندیشه ی نو همیشه زندگی بخش بوده است. 

مریم یکرنگی